Hoe je vagina verandert tijdens en na de geboorte
Het vrouwelijk lichaam is gezegend met een gespierd orgaan dat vagina heet en waarmee de ongeboren baby ter wereld kan komen. Het is moeilijk voor te stellen hoe het hoofdje van de baby door zo’n kleine opening naar buiten kan worden geduwd. Maar het lichaam van een vrouw is tot wonderen in staat – als ze een leven binnenin kan koesteren, kan ze het net zo goed laten groeien en ontwikkelen en geboren laten worden in de wereld.
Als we het over de geboorte hebben, zijn wij vrouwen bezorgd over een paar dingen die heel duidelijk zijn. Het belangrijkste is de gezondheid van de baby – of het goed gaat met het kleine leven dat 9 lange maanden in de kelk van de baarmoeder heeft gezeten. Het tweede is de pijn tijdens de bevalling en of we die zullen overleven.
Het derde en nog steeds belangrijke punt is of onze vagina’s ooit nog hetzelfde zullen zijn na de bevalling.
De merkwaardige zaak van de vagina
De vagina is gemaakt voor de bevalling – het is een ongelooflijk deel van ons lichaam dat ons de kracht geeft om een menselijke baby ter wereld te brengen.
Het lichaam van een vrouw bereidt zich voortdurend voor op de dag van de bevalling. Er komen allerlei hormonen bij kijken die ons lichaam efficiënter maken voor de bevalling.
Het hormoon oestrogeen zorgt bijvoorbeeld voor een toename van de bloedtoevoer naar de vagina, waardoor deze beter kan uitrekken wanneer de baby door het geboortekanaal beweegt. Het hormoon relaxine verzacht de ligamenten rond het bekkengebied, waardoor de gewrichten kunnen uitzetten tijdens de geboorte en de baby er makkelijker doorheen kan.
Ondanks dat de vagina is voorbereid op de laatste grens, heeft deze nog steeds te lijden onder blauwe plekken en verwondingen tijdens de bevalling.
Bevalling en scheur in het perineum
Het geboorteproces is een traumatische ervaring voor je vagina. Na de bevalling kun je daar beneden een zwelling en pijn voelen. De schaafwonden van de bevalling kunnen gedurende 3-5 weken pijnlijk en ongemakkelijk aanvoelen. Hoewel de pijn in de loop van de dagen geleidelijk afneemt, kan het ongemak zich voordoen als je zit, plast of zelfs niest.
In het geval van een scheur in het perineum wordt het gebied tussen de vagina en de anus tijdens de bevalling doorgesneden, zodat de baby erdoorheen kan zonder het weefsel te scheuren (de praktijk die episiotomie wordt genoemd, is nu zeldzaam geworden).
Het kan zijn dat je hechtingen krijgt en dat het ongeveer 10 dagen duurt voordat de wond genezen is. Een scheur in het perineum komt vaak voor tijdens de eerste bevalling. Hier lees je hoe je een scheur in het perineum kunt voorkomen.
Als je een keizersnede hebt gehad, heeft je vagina misschien niet zo’n grote rek. Als je echter hebt geperst voordat er een keizersnede werd uitgevoerd, zullen je baarmoederhals, het perineum en de vagina nog steeds onder spanning staan. Vaginale uitrekking en het ongemak dat daarop volgt, zijn duidelijk als je bijna ging persen (het hoofdje van de baby zou bijna tevoorschijn komen), maar later een keizersnede moest ondergaan.
Vagina na de geboorte
De waarheid is dat je vagina na de bevalling niet meer hetzelfde is. Het verschil is echter niet te zien, tenzij je een 3e of 4e graads scheur in het perineum hebt opgelopen tijdens je bevalling.
Je arts zal je echter adviseren om tot 6 weken na de bevalling geen seks te hebben, ongeacht of je een keizersnede of een vaginale bevalling hebt gehad.
Kegeloefeningen kunnen helpen om de bekkenspieren sterker en strakker te maken. Je kunt een maand of twee voor je bevalling beginnen met deze oefeningen en er na de bevalling mee doorgaan.
Er is geen garantie dat je vagina dezelfde vorm en grootte zal hebben, maar dat maakt niet echt uit omdat seks nog steeds plezierig zal zijn. Het krijgen van een baby kan jou en je partner zelfs dichter bij elkaar brengen.
Je arts zal je echter pas na een medische controle, 6 weken na de bevalling, groen licht geven voor geslachtsgemeenschap. Vermijd het gebruik van tampons of het inbrengen van iets in de vagina. Wacht tot je volledig genezen bent om het risico op een infectie te voorkomen.