Gezondheidsrisico’s van eenzaamheid die je moet weten

Als je je eenzaam voelt, zoek je misschien het gezelschap van je vrienden op. Dit kan je voorlopig van het “pijnlijke gevoel van eenzaamheid” afhelpen. Maar wat gebeurt er als je vrienden er niet zijn? Dan voel je je waarschijnlijk weer hetzelfde en besef je dat je weer terug bij af bent.

Er zijn onderzoeken die aantonen dat 80 procent van de mensen onder de 18 jaar en 40 procent van de mensen boven de 65 jaar zich wel eens eenzaam voelt. Eenzaamheid is een veel voorkomend gevoel dat meer schade aan je lichaam kan toebrengen dan je denkt. Je eenzaam voelen verhoogt je bloeddruk en cholesterol en activeert je fysieke en psychologische stressrespons. Chronisch eenzame mensen lopen daarom een groter risico op hart- en vaatziekten.

Er zijn drie verschillende soorten eenzaamheid

Situationele eenzaamheid – De factoren die geassocieerd worden met situationele eenzaamheid zijn omgevingsfactoren zoals onplezierige ervaringen, interpersoonlijke conflicten en ongelukken.

Ontwikkelingsgerichte eenzaamheid – De meeste mensen hebben een relatie-evenwicht tussen zichzelf en anderen. Als een individu deze twee relaties niet in evenwicht kan brengen, ontstaat er een gevoel van leegte en zinloosheid in het leven, wat bijdraagt aan het gevoel van eenzaamheid. Factoren die vaak leiden tot eenzaamheid in de ontwikkeling zijn significante scheidingen, sociale marginaliteit, armoede, leefomstandigheden en fysieke/psychologische handicaps.

Interne eenzaamheid – De perceptie alleen te zijn maakt iemand eenzaam. De verschillende factoren die in verband worden gebracht met interne eenzaamheid zijn persoonlijkheidsfactoren, mentale problemen, een laag gevoel van eigenwaarde, schuldgevoelens en slechte strategieën om met situaties om te gaan.

Gezondheidsrisico’s van eenzaam zijn

Fysieke gezondheid en mentale gezondheid

Hoe vaker mensen eenzaam zijn, hoe meer cardiovasculaire risico’s ze lopen. Studies hebben eenzaamheid in verband gebracht met een verhoging van de systolische bloeddruk.

Eenzaamheidsgerelateerde chronische stress kan een laaggradige perifere ontsteking veroorzaken die op zijn beurt kan worden gelinkt aan ontstekingsziekten zoals diabetes, auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis en lupus, en hypertensie.

Er is ook een onderzoek dat een verband aantoont tussen eenzaamheid en het risico op coronaire hartziekten, vooral bij vrouwen.

Wat de geestelijke gezondheid van een individu betreft, wordt eenzaamheid in verband gebracht met persoonlijkheidsstoornissen en psychoses, zelfmoord, een verhoogd risico op de ziekte van Alzheimer en een toename van depressieve symptomen. Het is ook bekend dat het de ervaren stress, angst voor negatieve evaluatie, angst en woede verhoogt, en het optimisme en gevoel van eigenwaarde vermindert.

Gedrag

Een van de meest voorkomende gevolgen van eenzaamheid is de invloed op iemands gedrag. Het is belangrijk om je gevoelens, gedrag en gedachten te reguleren om persoonlijke doelen te bereiken of om te voldoen aan de sociale normen. Je sociaal geïsoleerd voelen kan het vermogen tot zelfregulatie belemmeren.

Eenzaamheid is ook een risicofactor voor obesitas en een van de belangrijkste redenen waarom mensen alcohol gebruiken. Eenzaamheid bevordert een negatieve perceptie over zichzelf en de relatie met anderen. Het kan iemand ook doen twijfelen aan zijn of haar eigenwaarde.

Mensen voelen zich ook eenzaam als ze rouwen om het verlies van een dierbare. Opgemerkt moet worden dat eenzaamheid bij rouw eerder geassocieerd wordt met acute afwezigheid van een gehechtheidsfiguur dan met afwezigheid van sociale steun. Bovendien is eenzaamheid bij rouw een risicofactor voor de ontwikkeling van depressie.

Slaap

Eenzaamheid kan slaapstoornissen veroorzaken. Eenzaamheid zorgt ervoor dat stressniveaus stijgen en dit kan ervoor zorgen dat iemand een verstoorde slaap heeft.

Het is ook bekend dat eenzame mensen een slechtere slaapefficiëntie aangeven met overdag disfunctioneren zoals weinig energie en vermoeidheid. Eenzaamheid zorgt er ook voor dat mensen langer wakker zijn als ze gaan slapen dan anderen die niet eenzaam zijn.

Immuunsysteem

Er is uitgebreid onderzoek gedaan naar de psychosociale effecten van stress op neuro-endocriene en immuunsystemen. Eenzaamheid is in verband gebracht met een verminderde cellulaire immuniteit, zoals blijkt uit een lagere activiteit van natural killer cellen. Bovendien is gebleken dat eenzaamheid onder volwassenen van middelbare leeftijd geassocieerd is met een kleinere toename van het aantal natural killer cellen, als reactie op acute stress in verband met verschillende taken. De humorale immuunrespons kan ook verminderd zijn bij eenzame mensen.

Manieren om eenzaamheid te verminderen

Hier zijn enkele manieren om eenzaamheid te verminderen.

Erken je eenzaamheid – Als je je een beetje eenzaam voelt, vraag jezelf dan af of je je eenzaam voelt. Het herkennen van je eenzaamheid zal je helpen om het te verminderen. Praten met een vriend of een naast familielid zal helpen om dit gevoel te verminderen.

Denk anders over relaties – Als je familie of goede vrienden niet fysiek bij je zijn, betekent dat niet dat ze niet om je geven. Vermijd negatieve veronderstellingen over je relatie met anderen. Praat met mensen die je helpen om positief over anderen en jezelf te denken.

Toon positieve lichaamstaal – Door positieve lichaamstaal te tonen trek je de aandacht van mensen. Je lichaamstaal weerspiegelt je zelfvertrouwen.

Bezoek een therapeut – Eenzaamheid kan verschillende niveaus hebben. Voor sommige mensen kan het een tijdelijk gevoel zijn, maar voor anderen kan het ernstiger zijn dan voor anderen. Het is belangrijk om een hulpverlener of therapeut te bezoeken. Zij kunnen je misschien helpen om jezelf te bevrijden van het pijnlijke gevoel van eenzaamheid.